شعر در مدح امام جواد (ع)
18 فروردین 1396
هزار جان گرامی ، فدای جود جواد
دل شکسته خود بسته ام به بود جواد
هماره می رسد از کائنات و مخلوقات
ندای ذکر و ثنا ، مدحت و درود جواد
همه خلایق عالم ، غریق نعمت اوست
چرا که نیست حدودی برای جود جواد
وصی حجت هشتم ، سلاله زهرا
خدای حی توانا بود شهود جواد
شب تولد دریای جود و احسان است
رسد به گوش سماواتیان ، سرود جواد
در این ولادت چشم و چراغ بزم وصال
شده است شاد ، دل والی و دود جواد
از انکه سجده شکرش ، فضل خداست
قبول حضرت جانان شده سجود جواد
قدم به عرشه زین براق نور نهاد
به سوی حضرت سبحان بود صعود جواد
ز ذیل فضل و عنایات او ندارم دست
که زنده ام به عنایات و هم وجود جواد
به اشک دیده بشویم دفاتر گنهم
که متصل شده قطره به بحر جود جواد
محتواهای مرتبط